ارزیابی مقاومت به بیماری زنگ زرد در لاین‌های دابل هاپلویید گندم نان

در این تحقیق فاکتورهای بیماری‌زایی دو جدایه زنگ زرد جمع‌آوری شده از مناطق کرج و کرمانشاه با استفاده از ارقام افتراقی تعیین شدند و برای ژن‌های Yr2,2+,6,6+,7,7+,8,9,17,18,25,26,27,32,A,DN در هر دو جدایه بیماری‌زایی مشاهد شد. واکنش 150 لاین دابل هاپلویید گندم به همراه والدین و ارقام شاهد نسبت به بیماری زنگ زرد (Puccinia striiformis f.sp. tritici) در مراحل گیاهچه و گیاه کامل با استفاده از دو صفت ضریب آلودگی و تیپ آلودگی در قالب طرح آگمنت مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که تفاوت بین ارقام شاهد برای صفات ضریب آلودگی و تیپ آلودگی نسبت به هر دو نژاد کرج (7E158A+,Yr27) و کرمانشاه (110E158A+,Yr27) در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. با استفاده از تجزیه کلاستر به روش وارد (Ward)، لاین‌های دابل هاپلویید بر اساس صفات ضریب آلودگی و تیپ آلودگی نسبت به هر دو نژاد زنگ زرد به دو گروه حساس و متحمل تفکیک شدند. در مجموع 28 لاین در هر دو مرحله گیاهچه‌ای و گیاه کامل نسبت به جدایه کرج واکنش مقاومت نشان دادند که به احتمال زیاد علاوه بر ژن‌های مقاومت گیاهچه‌ای دارای یک یا چند ژن کوچک اثر مرحله گیاه کامل هستند.